Sumo-stappen

Een collega gaat voor een half jaar naar Azie en dus moet er geborreld worden.

Dit heerschap werd in een Sumo-pak gehesen, in een auto geduwd en een kroeg in gerold.

Zeer studentikoos, en iedereen dacht dat hij ging trouwen, maar we hadden wel lol.

biologische winterklok

Allemaal leuk, die klok verzetten natuurlijk. Iedereen blij dat de nachtrust een uur langer duurt. De horeca profiteert van een uur langer omzet draaien en terwijl ik dit schrijf profiteert heel Nederland van het uur langer dat er uitgeslapen mag worden.

Héél Nederland? Nee!

Met mij zullen er veel ouders zijn van kleine kinderen, die nog geen boodschap hebben aan een ding met wijzers. Ons grut vertrouwt blind op de biologische klok die ze zegt dat het tijd is om op te staan. Zo gebeurt het dat ik deze ochtend ijverig om half 6 ontbijtjes aan het maken was, auto's van Lego zat te bouwen en torens van blokken liet omgooien.

De wetenschap dat het nog een paar dagen gaat duren voordat mijn kroost snapt dat het geen ochtend is, maar midden in de nacht stemt mij droef. Vanavond moet ik maar eens vroeg naar bed....

rokjesdagen

In het aankomend voorjaar zal niemand zich nog druk maken om de eerste stralende dag die het straatbeeld kleurt met rokjes. Rokjesdag zal gezien de mode van nu een jaartje overslaan, lijkt mij.

Wie nu zijn warme jas aantrekt en buiten een herfstwandeling gaat maken zal zien dat het vandaag al rokjesdag is en morgen ook. De hele winter gaan de rokjes ons betoveren, zeggen de mode-verslaggevers van kranten en bladen. Het uitzicht naar die mijlpaal, die eerste mooie lentedag, die bestaat nu niet meer. Ik ga maar weer verlangen naar de eerste lammetjes, de eerste terrasverwarmingsloze terrasdag of naar de opkomst van de eerste krokusjes.....

I'msafe

Soms ben je blij dat je iets langer nadenkt voordat je iets beslist.

Een klein jaar geleden werd mijn zoon geboren en net zoals bij de geboorte van zijn zus moest er een spaarrekening komen waarop we maandelijks een mooi bedrag voor hem zouden gaan sparen.

Niet bang voor exotische rente-dokkers zag ik in het top-10 lijstjemet de hoogste rente dat Ice-save met stip op 1 stond qua rendement.

Wat ik anders nooit doe, maar mijn onderbuik mij ingaf nu wel te doen, is het doorlezen van de voorwaarden en garantiebepalingen. Ik weet niet waar die plotselinge alertheid ineens vandaan kwam, maar ik begon te lezen over mooie voorwaarden en hoge rentes en een garantie van 20.000 euro door de Ijslandse overheid. En dat was het moment dat ik een jeukervaring had op plaatsen waar de alarmbelletjes zitten.

Lang verhaal iets korter: ik besloot niet met Icesave in zee te gaan, maar koos voor mijn zoon het van oorsprong Russische ATbank, welke gewoon onder het Nederlandse garantiestelsel valt.

Ik geloof dat ik na alle berichten van afgelopen week niet heel veel meer hoef te vertellen over mijn blijdschap met betrekking op deze beslissing.....

Marktplaatsjunk

Afgelopen weekend besloten we dat het de hoogste tijd was geworden om de zolder eens op te ruimen en ons te ontdoen van een hoop spullen die we nooit meer nodig gaan hebben, maar wegens empathisch gevolg nooit eerder weg mochten. De lezer met kinderen begrijpt dat het hier voornamelijk om babyuitzet gaat.

Zo'n 10 jaar geleden werd deze zooi gedumpt bij een familie-lid die net deed of ze er erg blij mee was of werd het 's nachts te vondeling gelegd voor de deur van een kringloopwinkel.

In 2008 is er sprake van economische crisis en dus is gewoon weggeven een zonde, heb ik me laten influisteren. Conclusie: met de digitale camera zijn overal foto's van gemaakt en ik heb de hele zondagmiddag op mijn laptop advertenties zitten invoeren op Marktplaats.

In mijn Naïviteit dacht ik dat ik er daar mee vanaf was, maar het spel begint dan pas. Vanaf het moment dat de eerste advertentie geplaatst is stromen de mails binnen met mensen die ver onder de prijs een bod doen en zo pijlen hoe dom je bent. Tot mijn grote verbazing merkte ik dat ik elk half uur mijn mail wilde checken en dat ik zo dus verslaafd dreig te raken aan Marktplaats.
Als ik door mijn huis loop zie ik niet langer mijn huisraad, maar potentiele verkoop-objecten... Zou er verslavingszorg bestaan voor dit fenomeen?

Herfstst

September wilde nog wat lafjes aanhikken tegen iets wat je een voorzichtige nazomer kon noemen, het was tenslotte droog en de zon scheen. Oktober laat inmiddels volle bak weten dat de herfst nu echt begonnen is en voorlopig geen aanstalten wenst te maken daar mee op te gaan houden......

De dagen worden korter en donkerder en daarmee een kwart van de mensen neerslachtiger. Het moment van moeilijker je bed uit kunnen in een donker koud huis is weer aangebroken.

Tegelijkertijd is het een kleurrijke tijd. Niet alleen de blaadjes verkleuren in de herfst, maar de mensen zelf ook. Ineens maken de coupe-soleils van collega's plaats voor stemmig aubergine en worden de rode/blauwe/gele/ paarse winterjassen weer gedragen alsof ze wél mooi zijn. Het mooist vind ik de verschillende kleuren van alle paraplu's die op een dag als deze voor mijn raam langs komen wandelen en fietsen.....

Bouwvakster

Sinds ik terug ben van vakantie zit ik nu al een week te kijken naar een aannemersbedrijf die de daken van alle huurhuizen in de straat waarin ik werk te vervangen. Dat is natuurlijk al een film op zich, neigend naar slapstick, waarbij elk stereotype bevestigd dreigt te worden.

Tussen het manvolk, wat zo'n 20 stuks groot is, loopt één dame te werken die ik heel hard haar best zie doen een echte bouwvakster te zijn. Ze spuugt ook steeds op de grond, loopt veel met haar handen in de zakken en lacht hard mee om schuine moppen.....

Het blijft intrigerend hoe het mij blijft opvallen dat er een vrouw werkt in die mannenwereld. Ik ben heel geëmancipeerd opgevoed en ben daardoor extra verbaasd dat als ik naar de overkant kijk dat niet die dikke vent met die oorbellen en tatoeages mij meteen opvalt, maar wel zijn vrouwelijke collega....

glimlachend fout

De straat waar ik werk is een gewone straat. een volkse straat met rijtjeshuizen.
Toen ik vanmorgen deze straat in kwam rijden zag ik dat iemand van zo'n 20 achter elkaar geparkeerde auto's de rechter ruitenwisser omhoog had gezet. Mag natuurlijk niet, maar ik moest toch glimlachen en bij elke volgende auto die ik zo voorbij reed werd ik steeds een beetje vrolijker. Mijn dag kan niet meer stuk vandaag met dank aan het onbekende boefje wat dit gedaan heeft vanacht, waarschijnlijk gewoon om indruk te maken op zijn gezelschap.

Vakantieleed

De eerste dag na een vakantie is er een waar als een berg tegenop gezien wordt. De vakantie is dan echt voorbij en tegelijker-tijd de onzekerheid over de omvang van de stapel die zich op jouw bureau heeft verzameld in de afwezige periode.

Na het wegklikken van 300 mails, het archiveren van de stapel post en 12 bakken koffie zak je onderuit in je stoel en ben je het zelfs beu om voor de achtste keer enthousiast over je vakantie te vertellen als een collega daar geinterresseerd naar vraagt.

Eigenlijk moet de eerste dag na de vakantie niet bestaan, maar ja, hoe sla je die over?

Morgen vind ik mijn werk gewoon weer leuk......

Mosselgenot

Gisteren in het Zeeuwsche Yerseke genoten op een groot mossel-feest.

We mochten meevaren op een echte mossel-kotter en hebben later een mosselmaaltijd genoten met de lekkerste mosselen die ik ooit op heb, en ik overdrijf niet.

Op zo'n dag wordt je natuurlijk onvermijdelijk geconfronteerd met het probleem waar de mosselvisseij mee stoeit op dit moment. Door een goede lobby van de milieu-clubs is het de vissers per direct verboden nog mosselzaad uit de Waddenzee te vissen. Hiermee is een heel dorp in paniek en de hele provincie Zeeland dreigt een stukje cultuur te verliezen.

Nou snap ik die groene jongens best wel, want de Waddenzee heeft nou eenmaal best wel te lijden onder visserij en gaswinning, maar ik vraag me af of het netjes is van de een op de andere dag de visserij stil te leggen.

Er wordt momenteel nog ijverig onderhandeld in de wandelgangen. Mijn advies aan beide kanten zou zijn:

probeer eens het verbod uit te stellen tot 2015 en geef daarmee de sector de kans het alternatief, de "hangcultuur", door te ontwikkelen. Dit alternatief bestaat nu al wel, maar staat teveel in de kinderschoenen om de hele vraag naar mosselen al aan te kunnen. een jaar of 7 verder moet dit zeker kunnen. Ik weet niet of de mosselonderhandelaren meelezen, maar denk er eens over na.